Budowa kurnika

Poniższa klatka dla kur z ramą w kształcie litery A jest przeznaczona dla 3 do 4 kur. Wybrana długość zależy od liczby kur, jakie zamierzamy w niej trzymać. Stosować odporne na warunki atmosferyczne drewno do zastosowań zewnętrznych, najlepiej posiadające atest FSC. Jest ono zaimpregnowane środkiem przyjaznym dla środowiska i nie wymaga dalszej obróbki. Właściwym wyborem jest wodoszczelna sklejka, sklejka szalunkowa i impregnowane drewno.

W pierwszej kolejności należy zmontować ramę kurnika. Ramę należy wykonać zgodnie z rysunkiem z kantówek o przekroju 44 x 44 mm. Aby uniknąć pękania drewna przy skręcaniu poszczególnych elementów, dobrze jest najpierw nawiercić otwory pod wkręty.

Podpory typu A są wykonane w kształcie trójkąta. Końce kantówek u podstawy trójkąta należy dociąć pod kątem 60°, a przy wierzchołku trójkąta - pod kątem 30°. Następnie należy przykręcić dolne rogi belek ocynkowanymi wkrętami o długości mniej więcej 65 mm.

Na ramę kurnika składają się trzy podpory typu A połączone ze sobą za pośrednictwem górnej kantówki. Upewnić się, że trójkątne elementy są prawidłowo wyrównane. Przed przymocowaniem górnej kantówki należy sprawdzić poziomicą, czy podpory typu A są ustawione w pionie.

Następnie przykręcić poprzeczki środkowe o długości około 76 cm pomiędzy podporami typu A. Poziomicą sprawdzić, czy wspomniane poprzeczki są proste, ponieważ będą one podtrzymywać podłogę kurnika.

Teraz mocujemy długie kantówki, które dodatkowo służą jako uchwyty z przodu i z tyłu. W trakcie montażu długich kantówek należy stale korzystać z poziomicy, aby mieć pewność że cała konstrukcja jest idealnie wypoziomowana. Następnie przymocować poziome wsporniki po obu stronach.

Przyciąć na wymiar kawałek zwykłej sklejki – a jeszcze lepiej sklejki szalunkowej – i przykręcić go do długich kantówek i poprzeczek.

Następnym etapem jest przygotowanie tylnej sekcji dachu kurnika. Jest ona wykonana z zachodzących na siebie desek o wymiarach 165 x 22 mm.

Strona przednia dachu kurnika służy jako wejście. Najpierw należy przykręcić deskę u góry, a następnie zamocować pod nią klocek dystansowy, aby można było wsuwać pod nią panel dachowy. Dzięki temu panel jest mocno przytrzymywany i do środka nie dostaje się woda deszczowa. Luźno mocowany panel dachowy wykonany jest na ramie zrobionej z kantówek o wymiarach 75 x 20 cm, do której przykręcane są poziome deski. W razie potrzeby dolną część dachu można zabezpieczyć za pomocą obracanego klocka z drewna lub śruby.

Korzystając z pilarki tarczowej lub ostrej piły ręcznej, wyciąć tylną ścianę o tym samym kształcie co podpory typu A i przykręcić.

Tylna płyta kurnika może stanowić alternatywne wejście do niego. W tym celu należy u dołu zamontować dwa zawiasy. Teraz na stałe przykręcamy przednią część dachu.

Można przykręcić kilka poprzecznych listewek pełniących rolę stopni ułatwiających kurom wchodzenie i wychodzenie z kurnika. Aby uniknąć pękania drewna, należy pamiętać o nawierceniu otworów pod wkręty. Stopnie przykręcić do poprzeczek ramy głównej.

Średnica grzęd zależy od wielkości kur. Grzędy należy zamocować na wysokości około 15 cm nad podłogą. Grzędy nie powinny być okrągłe, ponieważ są one niewygodne dla kur. Lepsze są grzędy o przekroju kwadratowym lub owalne. Grzędy powinny mieć szerokość średnio 5,5 cm i grubość 4 cm. Należy je mocować szerszą stroną w poziomie, aby zapewniały kurom lepsze oparcie.

Skrzynka lęgowa
W każdym kurniku powinna znaleźć się skrzynka lęgowa. Skrzynka lęgowa o wymiarach 30 x 30 cm i wysokości około 40 cm będzie wystarczająca. Skrzynkę lęgową należy wysypać warstwą żwirku. Kury grzebiąc w żwirku pozyskują z niego kredę zawierającą wapno potrzebne do budowy skorupek znoszonych jaj. Można również użyć siana lub słomy pod warunkiem, że będą regularnie wymieniane.

Za pomocą zszywek lub gwoździ tapicerskich przyczepić siatkę do klatki dla kur. Następnie na krawędziach siatki można przymocować kilka listewek wykończeniowych maskujących ostre krawędzie. Siatkę można również przyczepić przed zamocowaniem dźwigarów, ale wówczas trudniej będzie zainstalować stopnie.

Opisywaną klatkę dla kur można z łatwością przesuwać z miejsca na miejsca co pewien czas. Najlepszym rozwiązaniem na wyściółkę klatki są trociny, czysty piasek lub mieszanka trocin i piasku. Jeżeli preferujemy słomę, należy zadbać o to, aby zawsze była dobrze napowietrzona. Niewielka ilość ziarna rozsypywana codziennie na słomę gwarantuje, że grzebiące w niej kury zadbają o jej dobre napowietrzenie.